Λέω να αρχίσω να γράφω...καιρό τώρα το σκέφτομαι,ωστόσο δεν το τολμώ αν δεν έχω κάτι σημαντικό να γράψω.Συνήθως ξεκινώ και ο λόγος ρέει από μέσα,σαν δροσερό αεράκι σε καλοκαιρινό μεσημέρι,συνήθως εξατμίζοντας σκέψεις και επιστεγάζοντας αναζητήσεις.Πάντα υπήρχε λόγος και πάντα υπάρχει,ορατός ή μη.
Δρόμος κλειστός σε όσα δεν εντοπίζω;
Ίσως.
Θα αποπειραθώ να εντοπίσω την σχέση αναζήτησης και συγγραφής και μάλλον να εμπλακώ στον φαύλο αυτό κύκλο αιτιώδους παρόρμησης και κεκτημένης συγγραφικής ταχύτητας.
Αλήθεια,πώς να έχουν τα πράγματα,ποιό το αίτιο και ποιό το αιτιατό;
Έχει νόημα τέτοιος διαχωρισμός,ισχύει κάποιος άλλος διαφορετικός ή η αλήθεια,ως συνήθως,βρίσκεται κάπου στη μέση;
Αναρωτιέμαι,η αλήθεια βρίσκεται στη μέση;
Πού βρίσκεται η αλήθεια;
Νιώθω να την βρίσκω κατά τόπους,μα η μερική σιγουριά μου με ωθεί ξανά στην αμφιβολία.
Αναζήτηση,έρευνα,αποκάλυψη,ματαιότητα,ίσως με άλλη σειρά,ίσως και όχι,ίσως και καθόλου.
Ίσως.
Νομίζω πως όσα έχεις να πεις είναι μέσα σου. Δεν είναι θέμα αναζήτησης, αλλά "ξεκλειδώματος". Είναι μέσα στο μυαλό σου και με το να κάτσεις να γράψεις ξετυλίγεις κάποια ίσως ασύνειδα κομμάτια σου. Έχεις δίκιο πως ο γραπτός λόγος μπορεί να μην είναι πάντα μόνο αποτέλεσμα της σκέψης-της αναζήτησης, αλλά αιτία ή μάλλον έναυσμα γι αυτή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓι αυτό, δε χρειάζεται να έχεις κάτι σημαντικό να γράψεις. Το 'να γράψεις' από μόνο του είναι για μένα κάτι αρκετά σημαντικό. :)
Alex, σου στέλνω αντίστοιχες σκέψεις μου για τη (συγ)γραφή και την ανάγνωση (διατυπωμένες κάπου αλλού με άλλη αφορμή): http://concretecircus.wordpress.com/2008/12
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή αρχή στο ταξίδι σου. Θα επανέρχομαι τακτικά να σε διαβάζω.
Καλώς ήρθες! Ανυπομονώ για να διαβάσω το υλικό σου...!
ΑπάντησηΔιαγραφή